:

چربی ذخیره شده در شکم یکی از مقاوم ‌ترین و در عین حال هشدار دهنده ‌ترین نوع چربی هاست.
افزایش دور کمر آقایان بیش از 102 سانتی‌متر و در خانم ها بیشتر از 89 سانتی‌متر منجر به افزایش خطر ابتلا به دیابت و بیماری‌های عروق قلب می‌شود (سندرم متابولیک) و به هرحال از لحاظ زیبایی هم یکی از دغدغه‌های افراد محسوب می‌شود.
? پس برای رهایی از آن لطفاً به نکات زیر توجه بفرمایید:
1) چربی شکم، چربی ذخیره‌ای بدن است، بنابراین مقاوم ترین چربی در برابر رژیم لاغری و ورزش می باشد. برای درک بهتر این موضوع به این مثال دقت فرمایید:
اگر شخصی مبتلا به سرطان را در مراحل آخر زندگی او دیده باشید، می بینید که تمام چربی های بدن او از بین رفته است، ولی چربی شکم او همچنان وجود دارد.
پس باید خیلی پشتکار داشته باشید و با تلاش زیاد منتظر نتیجه بمانید.
2) تنها راه درمان چربی شکم، رژیم غذایی اصولی و ورزش است. فقط و فقط با این دو روش است که چربی ازبین می‌رود، پس روش های دیگر فقط به این دو کمک می‌کنند.
3) ماساژ موضعی چربی های شکم، اگر همراه با رژیم و تحرک اصولی باشد، منجر به کاهش بیشتر چربی در این منطقه می‌شود.
4) به غیر از چربی شکمی، یکی از بزرگ ترین مشکلات این منطقه که منجر به اختلال در زیبایی می‌شود، از دست رفتن قوام عضلات شکم است که منجر به جلو آمدگی شدید شکم، حتی با کوچک ترین نفخ گوارشی می‌شود. علت شل شدن عضلات این است که فعالیت های روزمره هیچ کدام عضلات شکم را در گیر نمی کنند، به خصوص در خانم ها معمولا عضلات شل تر هستند و در جریان حاملگی و زایمان این عضلات دچار کشیدگی و حتی بریدگی(در سزارین) می شوند، بنابراین قوام این عضلات شدیدا کاهش می یابد.
پس اگر به دنبال خوش فرم شدن شکم هستید، حتماً با ورزش هایی که بر روی عضلات شکم تمرکز دارند، عضلات شکم را تقویت کنید، ولی باید بدانید ورزش مخصوص شکم به تنهایی و بدون رعایت رژیم غذایی و ورزش هوازی(مثلا پیاده روی) ممکن است روی چربی شکم اثری نداشته باشد.
اگر همراه با رژیم غذایی و ورزش هوازی عضلات شکم را تقویت نکنید، ممکن است اصلا از ظاهر شکم رضایت نداشته باشید، چون به هر حال عضله ی شل و بدون قوام، به سمت جلو می آید یا پایین می افتد و ظاهر شکم را زشت می نماید.
در نهایت باز هم تاکید می کنم که حوصله داشته باشید، منتظر نتیجه سریع نباشید، پشتکار داشته باشید و عجله نکنید.

 در ادامه به مبحث بهترین راه برای کنترل وزن می پردازیم..

امروزه به دلیل زندگی شهری که همراه با فقر حرکتی است میزان اضافه وزن، چاقی و بروز بیماری‌هایی چون دیابت، بیماری‌های قلبی- عروقی و افزایش فشارخون افزایش یافته است و دستورات متعددی برای از بین بردن این مشکل همراه فرد ارائه می‌شود اما از میان این روش ها کدام درست است؟
انرژی مورد نیاز هر شخص دقیقاً در ارتباط با فعالیت بدنی وی است. هر شخص با سن متوسط به ازای هر کیلوگرم از وزن خویش به 35 کیلوکالری انرژی برای هر روز نیاز دارد. یعنی یک شخص 70 کیلوگرمی به حدود 2500 کیلوکالری انرژی نیازمند است. حال هر چه به عمر شخص افزوده می شود چون از فعالیت بدنی وی به همان نسبت کاسته می‌شود جذب همان مقدار انرژی می تواند به اضافه وزن وی بینجامد.
حال اگر شخصی تغذیه روزانه خود را کنترل نکند و تنها روزانه یک قطعه کیک بخورد روزانه 350 کیلوکالری انرژی بیشتر در خود ذخیره می‌کند و بعد از 10 روز مقدار انرژی ذخیره شده در بدن 3500 کیلوکالری خواهد بود و این به معنی نیم کیلو اضافه وزن برای این فرد است.
زیرا 7هزار کیلوکالری انرژی ذخیره به معنای یک کیلو چربی اضافه در بدن است.همان طور که می دانیم حدود 2/1 تا 3/1 درصد مجموع انرژی مورد مصرف ما صرف انرژی بازال می شود.
انرژی بازال انرژی ای است که شخص در خلال 24 ساعت که در روی یک تخت با نور ملایم دراز کشیده باشد مصرف می کند و آن حدود 1400 کیلوکالری است و برای هر فرد متغیر است.
در اثر کم شدن وزن 10 تا 65 درصد بافت‌های پیوندی در اثر نخوردن غذا از بین می رود.
اگر ورزش از روی اصول و منظم باشد بافت‌های عضلانی جدید به وجود می آید.وقتی که به طور جدی ورزش کنید بافت های چربی سوزانده می‌شود و اگر تلفیقی از محدودیت غذایی و افزایش انرژی مصرفی روزانه به طور هماهنگ صورت گیرد در مجموع چیزی حدود نیم کیلو هر هفته از وزن شخص کاسته می شود که در طول 6 ماه از سال حدود 12 کیلو از وزن فرد کاسته می شود. اگر کاهش وزن بیش از نیم کیلو در هر هفته صورت گیرد عوارض جانبی آن شخص را دچار مشکلات بعدی می کند.
رژیم غذایی افراد چاق باید به گونه ای باشد که هر هفته حدود 250 کیلوکالری از برنامه غذایی روزانه شان حذف شود.
یک برنامه ورزشی روزانه که شامل 2 کیلومتر راهپیمایی باشد نیز می تواند باعث مصرف حدود 100 کیلوکالری در روز شود. ورزش کلسترول خون را پایین می آورد و نیاز به انسولین را برای بیماران دیابتی کاهش می دهد. نشانه ها و عوارض اضطراب را از بین می برد و بدن را در مقابل سرطان مقاوم می‌نماید.
غلظت لیپوپروتئین در خون را بالا می برد و ازدیاد فشار خون را تقلیل می دهد. ورزش اشتها را کم می‌کند زیرا ورزش وظایف متنوع بدن را به حالت طبیعی درمی آورد و شما را با خودتان و نیازهای واقعی‌تان در تماس قرار می‌دهد و شما را از اشتهای ناشی از عادات غلط بازمی دارد زیرا ورزش سطح انسولین در گردش خون را کم می‌کند.
انسولین اشتها را تحریک می‌کند و مردم چاق دارای سطوح بالای انسولین هستند.
پیاده روی یک ورزش عمومی و قابل اجرا در هر مکان و هر زمانی است که برای همه قابل اجرا است.
پس نتیجه می‌گیریم رژیم های غذایی که در یک ماه بیشتر از 2 کیلو از وزن بدن کاسته شود با عوارض کمبود ویتامین‌ها و ریزمغذی‌ها همراه است و فرد دچار ریزش مو و افسردگی می‌شود.
در واقع اگر به کم خوری عادت کنیم و روزانه ورزش کنیم دچار مشکلات اضافه وزن و به دنبال آن بیماری‌های قلبی، عروقی و... نمی‌شویم.

سالم و تندرست باشید